یادداشت| سیاست رژیم صهیونیستی در قبال محور مقاومت

تداوم و تقویت ژئوپلیتیک جبهه مقاومت در تعارض با موجودیت رژیم صهیونیستی بوده و او را برای ادامه ماجراجویی حیات خود بسیار دچار تردید کرده است.

- خبرگزاری فارس از کرمانشاه، رضا لکی؛ در بررسی سیاست خارجی رژیم صهیونیستی در قـبال محور مقاومت و نیز جمهوری اسلامی ایران در سال های پیش از خروج این رژیم از جـنوب لبـنان، این امر بیش از هر چیز تحت تأثیر جنگ ایران و عراق و نیز شکل گیری حزب الله لبنان در سال 1982، به عنوان نـخستین جنبش های منطقه ای برعلیه رژیم صهیونیستی و نیز شکل گیری انتفاضه اول در مناطق اشغالی و پایان جـنگ سـرد و تمایل برخی از کشورهای عربی همسایه رژیم صهیونیستی بـه سـمت هـمکاری و سازش با این رژیم، قرار داشته اسـت.

بـا ورود به هزاره سوم و در سال های پس از 2000، سیاست خارجی و دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی تحت تأثیر عقب نشینی ایـن رژیـم از جنوب لبنان به دلیل افـزایش تـوان حزب الله لبـنان و مـحور مـقاومت، رویکردی تهاجمی یافت.

وقوع حادثه 11 سـپتامبر، شـرایط تحقق سیاست خارجی تهاجمی رژیم صهیونیستی در قبال بازیگران محور مقاومت و همراهی و نزدیکی بـیشتر رژیم صهیونیستی و آمریکا را ممکن ساخت.

لذا امنیتی سازی بازیگران مـحور مقاومت و در رأس ایشان جمهوری اسـلامی ایـران با قرار دادن آن ها تحت عـنوان مـحور شرارت و حامیان تروریست محق�